re-integratie kiezen logo

Alcoholverslaving en grensoverschrijdend gedrag geen reden tot ontslag

20-02-2024- Bart Langereis

Een aan alcohol verslaafde werkneemster vertoonde grensoverschrijdend gedrag naar haar werkgever. Er volgde ontslag op staande voet. De werkneemster stapte naar de rechter, die vervolgens het ontslag vernietigde. 


Werkgever uitgemaakt voor 'klote-hoer' 

De vrouw in kwestie is schoonmaakster bij het Haarlemse schoonmaakbedrijf Aquarel. Haar alcoholverslaving kreeg steeds meer invloed op haar sociale functioneren. De werkgever werd uitgescholden voor 'klote-hoer en kutwijf'. Ook dreigde de vrouw het bedrijf 'kapot te maken'.

In augustus 2023 verklaarde de bedrijfsarts de vrouw volledig arbeidsongeschikt. Ze werd geadviseerd voor haar verslaving in behandeling te gaan. Kort na het bezoek aan de bedrijfsarts nodigde de werkgever de vrouw uit om op gesprek te komen. Er werd voorgesteld de arbeidsovereenkomst met wederzijds goedvinden te beëindigen. De vrouw liet weten dat de werkgever het voorstel 'in haar reet kon stoppen'. In het gesprek wat daarop volgde begon de vrouw wederom te schelden en tieren. Ook volgden er nog scheldpartijen tegen de zoon van de werkgever via WhatsApp. 

Na spijtbetuiging toch naar de rechter

De werkgever vond het gedrag van de vrouw bedreigend. Het bedrijf deed daarom aangifte bij de politie en ontsloeg de vrouw op staande voet. In de ontslagbrief sprak de werkgever over 'grove beledigingen, ernstige bedreigingen en een gedrag dat het aanvaardbare voorbij ging'. Als reactie stelde de vrouw dat de uitingen het gevolg waren van 'overmatig alcoholgebruik'. Ze kon zich er niets meer van herinneren. Ze betuigde spijt te hebben en bood haar verontschuldigingen aan. Desondanks deze buiging aanvaardde ze haar ontslag niet. Ze voelde zich door haar werkgever in de kou gezet en stapte naar de rechter.

Voor de rechter verklaarde de vrouw dat Aquarel als werkgever op de hoogte was van haar alcoholverslaving en niet aan haar zorgplicht had voldaan. Haar verslaving had bovendien voor een deel te maken met de 'onzorgvuldige' wijze waarop de werkgever had geprobeerd haar arbeidscontract voortijdig te beëindigen. Op de manier waarop zij haar werk uitvoerde zou bovendien niets aan te merken zijn geweest. De vrouw vond ontslag op staande voet een 'te zwaar middel'.

Verslaving niet aannemelijk

Ter onderbouwing had de vrouw verschillende stukken overlegd. Uit een verklaring van een klinisch psycholoog bleek dat er inderdaad bij haar een stoornis was vastgesteld. Verder bleek uit politierapporten dat zij verschillende keren onder invloed 112 en 113 (zelfmoordpreventie) had gebeld. Verder was er uit uit e-mails met de bedrijfsarts te lezen dat de vrouw leed onder haar alcoholgebruik. Volgens de rechter had de werkgever hier rekening mee moeten houden, aldus het vonnis. 

In haar verweer weerlegde de werkgever niet bekend te zijn geweest met een alcoholprobleem. Er zou zelfs sprake zijn van ontkenning door de vrouw. Ook had de vrouw niet aangetoond dat haar gedrag te maken zou hebben met een verslaving. De rechter veegde die bewering van tafel. In de ontslagbrief schreef de werkgever namelijk zelf dat er in een van de gesprekken is gesproken over de problemen die de vrouw ervaarde vanwege het gebruik van alcohol. Ook de beweerde de werkgever dat de vrouw haar verslaving niet aannemelijk had gemaakt, maar ook dat verwierp de rechter.

Op stoel van bedrijfsarts

Door te twijfelen aan de ziekmelding was de werkgever 'op de stoel van de bedrijfsarts gaan zitten', oordeelde de rechter. Er zou nergens uit gebleken zijn dat de werkgever de ziekte van de vrouw serieus nam of had meegewogen bij haar beslissing om haar te ontslaan. Tijdens de zitting had de werkgever het nog over een 'vermeend alcoholprobleem' en betwistte dat er sprake zou zijn van een alcoholverslaving. Daarnaast is volgens de rechter gebleken dat de vrouw tot haar alcoholverslaving goed werk verrichte en er voorheen geen problemen speelden.

Hoewel het volgens de rechter 'evident' is dat de werkgever het wangedrag niet hoefde te accepteren, zou er te weinig aanleiding zijn voor een ontslag op staande voet. Als werkgever had gekozen moeten worden voor een andere sanctie, bijvoorbeeld een officiële waarschuwing. De rechter vernietigde daarom het ontslag en veroordeelde het bedrijf tot het doorbetalen van haar salaris vanaf augustus vorig jaar. De vrouw is dus ook weer bij het bedrijf in dienst en heeft gewoon recht op loon.

Terug naar blog