Het nieuwe regeerakkoord is klaar, waardoor inmiddels ook bekend is wat het kabinet voor plannen heeft op het gebied van arbeid en verzuim. Na doorrekening van de nieuwe plannen, wordt een ding pijnlijk duidelijk: een uitzendkracht die ziek wordt, gaat er flink op achteruit.
De nieuwe regering wil niet langer arbeidskorting en inkomensafhankelijke combinatiekorting toekennen aan zieke uitzendkrachten en werknemers met een tijdelijk contract. De VCP (Vakcentrale voor Professionals) heeft uitgerekend dat dit voor deze groepen werknemers een fors nadeel oplevert. Bij een brutoloon van 30.000 euro per jaar, kan dit wel 3.000 euro per jaar schelen aan kortingen. Voor de regering levert dit een mooie besparing op (naar verwachting ruim 100 miljoen per jaar), maar voor deze groep werknemers is het natuurlijk een bittere pil.
De oorzaak van deze wijziging ligt eigenlijk bij een inconsistentie die is gevonden bij de WW-uitkering. Mensen met een WW-uitkering die ziek werden, gingen er in de oude situatie namelijk op vooruit. Wanneer men WW ontving, had men namelijk ook geen recht op de genoemde kortingen. Bij ziekte kwamen deze werknemers echter in de Ziektewet terecht en daarin kregen ze deze kortingen opeens wél. Op deze manier werd het voor hen natuurlijk erg aantrekkelijk om zich ziek te melden. Het is dan ook begrijpelijk dat de nieuwe regering van deze constructie af wil. Het is echter de vraag of zij de gevolgen voor zieke uitzendkrachten en werknemers met tijdelijk contract hadden voorzien.
De voorgenomen wijzigingen op het gebied van arbeidskorting en inkomensafhankelijke combinatiekorting zullen geen invloed hebben op werknemers met een vast contract. Zij worden bij ziekte namelijk door hun werkgever doorbetaald, voor normaal gesproken maximaal 104 weken. Zij komen dus niet in de Ziektewet. Maar de groep werknemers met tijdelijk contract en de uitzendkrachten zijn niet de enige groepen die de gevolgen van het regeerakkoord kunnen gaan voelen. De regering wil het namelijk ook lastiger maken om volledig arbeidsongeschikt te worden verklaard. Financiële ingrepen moeten voor arbeidsongeschikten een stok achter de deur worden om toch aan het werk te gaan. Het is de vraag of deze maatregelen het gewenste effect hebben: deze groep blijkt namelijk lastig aan het werk te kunnen komen.
Terug naar blog